سارا خانم

نزدیکای ظهر امروز بود که مامان رسید ، دوتایی رفتیم توی اتاق من و منم کتری و قوری بردم توی اتاق گذاشتم روی بخاری و من هی چایی ریختم و با پشمک خوردیم و حرف زدیم ، که بعد دیدیم حدودا ساعت 5 بعداظهر و ما هنوز ناهار نخوردیم ، اینجوری وقتا ما اصطلاحی داریم که از سارا خانم توهمی دعوت میکنیم برای انجام یه سری کارها ، مثلا جمع کردن سفره ، دادن یه لیوان اب و در اصل کارهایی که خودمون حوصله انجامشون رو نداریم ،

امروز هم که ناهار نخورده بودیم مامان یهو خیلی جدی سارا خانم رو دعوا کرد که چرا ناهار رو نیاوردهده  و ما گشنمونه !

گوشی مامان رو زیر و رو میکردم ،خدا خیر بده مصبب این اختراعات رو ، ما از هیچ خبری عقب نمیمونیم ، مثلا خواهره رفته خونه جدیده عمه عکس گرفته و ام ام اس کرده واسه مامان ، یا اون یکی خواهره یه جا توی پختن غذا گیر کرده و عکس گرفته و ام ام اس کرده ، یا دخترعموهه تازه حامله شده، که و عکس سونوش رو فرستاده ،

بین عکس ها ، عکس خواهر زاده رو دیدم ،که دیدم خواهرش ارایشش کرده و عکسشو برای مامان فرستاده بود ، انصافا هم شقایش خوب دختری از پسرمون درست کرده بود ! لب ها قلوه ای ، چشم ها سیاه ، ابروها بالا ،

علی از بچگی از کارها و حرکات دخترونه به شدت بدش میومد مثلا اگه کار اشتباهی میکرد و و لوس میشد و ما بهش میگفتیم سارا خانم گریه نکن حسابی ناراحت میشد و دیگه اون کار رو انجام نمیداد و میگفت من مردم !

این عکس رو که دیدم بهش اسمس دادم چطوری سارا خانم(8 سالشه ، بعله بچه ها هم از تکنلوژی عقب نموندن )

دیدم با دیکته ضعیفش اسمس داده "اشقم من سارا خانم نیستم من خودمو اینجوروی کرده ام که بفهمید اگر دوختر بودم خوش گل میشدم "

حالا سارا خانم تعریف های زیادی توی خونه ما داره و  بنده خدا هر لحظه مشغول یه کاریه