فکرشم نمیکردم

خب جواب ها که امده و من راهی اصفهان شدم دوباره ...اما از روزی که فهمیدم نمیخواستم لو بدم تا تصمیم قطعی رو بگیرم .اما دلم اروم نشد . طاقت نیاوردم  که نگم بهتون . فکر میکردم باید جیغ بلند بکشم وقتی بفهمم که میتونم دوباره توی این شهر بچرخم و درس بخونم و لذت ببرم . اما اینجوری نبودم .یه بغض گنده توی گلومه . شایدم شوکه شدم . همه ی خاطراتم عین نوار فیلم از جلوی چشمام داره رد میشه و من باید بی شک خوشحالترین ادم باشم اما نیستم. شاید به قول داداشم خوشحالم خودم خبر ندارم ....