تنها در خانه 2

از صبح که (همون ظهر) که بیدار شدم  دنبال یه اهنگ خوب میگردم که گوشش بدم ، اما هرچی اهنگ هست که میزارم با روحیه الانم سازگار نیست و مجبورم قطعش کنم ، یه حالیم از صبح ، منتظر یه تلنگرم که اشکام گوله گوله بیان پایین ،حتی وقتی الان بابا زنگ زد که ببینه بیدار شدم یا نه یه چیزی گفت که من عصبانی شدم و با بغض جوابش رو دادم و اونم به این عصبانیت الکیم خندید !

میدونین از وقتی که بیدار شدم ،دارم برای خودم برنامه میریزم که جمعه خودم رو چگونه بگذرونم اما هیچ برنامه ای جز نت و فیلم دیدن ندارم ، همیشه فکر میکنم خیلی با هم سن و سالام فرق دارم ، نه دوست صمیمی که الان بخوام منتظر فرصت باشم که بگم بیان خونمون و خوش بگذرونیم نه روابط گرمی با فامیل دارم و کلا دوروبرم خیلی خالیه ، اینم بگم ها ، خودم از یه مرحله ای به بعد ترجیح دادم که دوست نباشه ،نمیدونم ، وقتی که بچه ها روز شماری میکنن برن خونشون و با دوستای سابقشون برن بیرون و مهمونی خرید گشت و گذار ، ذوق دیدن دختر خاله و دختر عمو رو دارن ، من این جمله ها رو اصلا نمیفهمم ، راستش روزی که داشتم میومدم گریه ام گرفت ، من هیچ چیزی جز دلتنگی مامان بابا اینجا ندارم ، و اگه این دلتنگی نبود حاضر نبودم به خونه برگردم،

من اینجا شاید یک هفته بشه که از خونه بیرون نرم ، به نظرم همه چی تکراری و مسخرست ، هیچ چیز جذابی توی خیابون هاش فروشگاه هاش و ...پیدا نمیکنم ، اما نمیدونم جریان چیه که اگه روز ده بار هم از کوچه خوابگاه رد بشم هنوز همون جذابیت رو داره که روز اول داشت ، خیابونای اینجا هیچ وقت تکراری نشدن ، هیچ وقت خسته نشدم ....

همین چند دقیقه پیش که داشتم  خونه رو  جارو میکردم، اینقدر سفت دسته جاروبرقی رو چسبیده بودم و روی فرش میکشیدم و زیر لب غر غر میکردم که یک لحظه نفسم برید ،به خودم میگفتم چند نفر منتظر همچین شرایطی مثل من رو دارن که بخوان براش برنامه بریزن و استفاده کنن ، اما من چی؟ به نظرم خیلی زود همه چی فرق کرد ، این حسایی رو که میگم هیچ کس متوجه نمیشه تا وقتی که جای من باشه ، از شرایط الان ناراضی نیستم ، اما کمبود خیلی چیزها کلافم میکنه و مجبورم میکنه هی بشینم مقایسه بکنم که فلانی چطوریه و من چطوریم ...میدونین خیلی مسخرست اما بیشتر وقتا نتیجه مقایسه هام میشه این که زندگی و سبک زندگی کردنم خیلی با بقیه فرق داره، و قسمت سخت ماجرا اینجاست که من باید همون لبخند رو داشته باشم که بقیه توی شرایط عادی تر به لبشون دارن....و دم نزنم ....