ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
دنیا کوچکتر از آن است
که گم شده ای را در آن یافته باشی
هیچ کس اینجا گم نمی شود
آدمها به همان خونسردی که آمده اند
چمدانشان را می بندند
و ناپدید می شوند
یکی در مه
یکی در غبار
یکی در باران
یکی در باد
و بی رحم ترینشان در برف
آنچه به جا می ماند
رد پایی است
و خاطره ای که هر از گاه
پس می زند مثل نسیم سحر
پرده های اتاقت را ...
عباس صفاری | کبریت خیس
درد داشت پستت خیلی درد داشت :(
منو یاد این انداخت:
زندگی را زیاد جدی نگیر
چون هرگز از آن زنده بیرون نمی روی..
:(
کاش لااقل خاطره های به جا مانده، ارزش خاطره بودن رو داشته باشن ...
واقعا کاش ....
منم خوشم اومد :)
مرسی...