روز مرگی ها

بعضی روزها....انسان فقط خسته‌ست.نه تنهاسـت...نه غمـــگین...و نه عاشـق...فقط خسته‌ست...قبلان ها روز مرگی شدن خودم رو از تعداد دفعاتی که در یخچالو باز میکردم تخمین میزنم اما حالا به خاطر ماه رمضون با اینجا ...ترک کرده بودم خوندن مداوم بلاگ های بچه هارو...اما العان روزم با اینجا اغاز میشه و شب هم با اطمینان خاطر اینکه کسی دیگه هیچ اتفاقی واسش نیفتاده میخوابم...روزمرگیمو از رفرش های توی صفحه هام حساب میکنم...اون چیزی که باید باشه و روزمرگی رو از زندگی من بگیره نیست...فقط چشمم به آینده ست...حتی اگه خوب نباشه تکلیف منو میتونه مشخص کنه ...امروز یک دوستی اس ام اس خوبی فرستاد که "صبورانه در انتظار زمان بمان،هر چیز در زمان خودش رخ میدهد بغبان حتی اگر باغش را غرق آب کند زورد تر ار فصل خود میوه نمی دهد"...واقعا هم همینطوره و جز صبر کار نمیتونم انجام بدم...کاش میشد به زمان بگم من جـ ــیش دارم زود باش ...!!